de sterrenplukker
aka 'de lichtbrenger'
sciencefiction- sprookje
&
woordeloos poppenspel
Het verhaal:
We schrijven het jaar 3024...
"Op een prachtig eiland in de Noordelijke ijszee, waar de sterren tijdens de koude maanden bijna tot aan de heuveltoppen komen, is er op een avond een man op een keukenstoel gaan staan.
De man stak zijn handen zo hoog hij kon ... en warempel; hij kon de sterren aanraken.
Zonder het goed en wel te beseffen blonk er enkele ogenblikken later een ster in zijn hand. Een juweel zonder weerga.
Een pasgeboren schittering.
Vanaf dat moment was er geen maat meer te houden!
Elke nacht ging de man sterren plukken, de waarschuwingen van zijn zoon gingen het ene oor in, het ander oor uit..."
Decor en figuren: Ann Vander Roost
Tekst: verhaal: Peter Lein
spel: Ann Vander Roost en Peter Lein
eerste try-outs oktober 2021 sprookjesbos oudenaarde
doelpubliek: Familie! (minimum 5 jaar)
speelduur= 25 minuten
voor binnen en buiten!
Enkele van de reacties na de try-outs in Oudenaarde...
" Ik vond de Sterrenplukker een bijzonder mooi verhaal met supermooi decor.
De afwisseling tussen poppen en toneel vond ik geweldig.
Ik was enorm geraakt door het poppenspel. Het werd zo levensecht gebracht dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg.
Ik kan niet zo goed zeggen welke emotie bij mij het meest aanwezig was bij het kijken. Het bracht me in ieder geval een lach en een traan!!"
Martha
10 jaar
Emile, mijn moeder en ik waren erbij...
We hebben er zo van genoten!
Het verhaal werd in pure eenvoud zo gebracht dat het woord voor woord raakte. Jullie namen ons moeiteloos mee in een fonkelende fantasiewereld... Het was van een poëtische schoonheid in woord en beeld! Bedankt!
I.V.
"De Sterrenplukker begint als een wondermooie, poëtische vertelling op een gewone keukenstoel en eindigt met een schitterend poppenspel waarvan menig toeschouwer ontroerd werd."
L. V. cultuurcoördinator
Ikzelf, m'n zoontje en m'n moeder waren erbij, knus tussen de bomen.
Het verhaal van Jussu's papa nam me helemaal mee. Hoe de sterren zo aanlokkelijk zijn, hoe eenvoudig "een ster pakken" uit de hand loopt, het tweestrijdige gevoel van Jussu's persoonlijke sterretje.. Metaforen die zoveel meer betekenen. En toen kwam het moment dat de betekenis van de dozen en het popje insloeg.. de tranen kwamen en stopten niet. Waarop m'n 6-jarige vroeg en bleef vragen, 'waarom ben je zo triestig mama?', en ik hem in de laatste minuten zo maar even het lot van de wereld in al z'n nuances leek uit te leggen.
Toen de voorstelling gedaan was zag ik nog meer betraande gezichten, bij m'n moeder en een vriendin.
Een korte voorstelling die diep raakt.. Bedankt♥
I. VdH
